تو ازکدام سرزمین می آیی
که هزاران اندوه مرا ربودی
تن خسته ی شقایق های دل سوخته را ماوایی
توازکدام رنگین کمان می آیی
که چشمانت آبی دریا را هدیه میدهد
دستان عریان گرمت روح یخزده ام را جاری ساخت
باغ آرزوهایم با تو پرشکوفه شد
تو ازکدام دیارآمده ای
که نسیم تو خزان را بهاری میکند
صدای تو فغان قاصدک های دل باخته ی عشق را ارام میکند
فریاد بچه های زخم خورده ازناکامی عشق
با نگاه تو ارام میشود
می دانی دلم برای شنیدن صدای گرمت به انتظارماند
تو پیام آور شادی برای بغض گریان پرستوهای مهاجری
تو ازکدام دیار آمده ای؟
تو سفیر تمام ابرهای پر بارانی برای کویری خشک
ارمغان تو شلاق سهمگینی برگرده جدایی بود
صدایی که عمق واژه اش شراره ی کین از برای فراق
توازکدام دیار دیارآمده ای
شعر قشنگی است
khodet ghashangi azizazam
mamnoonam