نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن ...
ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ...
کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت می شد ...
کاش بودی تا دردهایم را به گوش تو میرساندم...
بدون تو عاشقی برایم عذاب است
میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم...
کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم...
میدانی که اگر از کنارم بروی لحظه های زندگی برایم پر از درد و عذاب
می شود....
می دانم که نمیدانی بدون تو دیگربهانه ای نیست برای ادامه ی زندگی جزانتظار آمدنت ...
انتـــــــــــــــــــــــــــــظار ...
شش حرف و چهار نقطه ! کلمه کوتاهیه....
اما معنیش رو شاید سالها طول بکشه تا بفهمی !
خسته ام مثل درخت سروی که سال ها در برابر طوفان ایستاد
و روزی که به نسیمی دل داد ، شکست ...
salam
ghavi bash mard
zendegi jaryan dare hanooz
سلام جناب کمالی.
حس می کنم این پست مخاطب خاص داره و خب توی اینجور مواقع سکوت کردن بهتر از حرف زدنه.
راستی من به شما سر می زدم اما پست تازه ای ارسال نکرده بودین.
سلام
خسته نباشین
واقعاشعرتان خیلی خوب وبااحساس بود
موفق باشین
salam
mamnoonam
lotf darid
سلام محراب عزیز قدر این موهبت را بدون ( نرسیدن به معشوق ) که با این نرسیدن به چیز بزرگتری که همون عشقه رسیدی .
لینکتون کردمممممممممممم
رسم زندگی این است روزی کسی را دوست داری و روز بعد تنهایی به همین سادگی او رفته است و همه چیز تمام شده مثل یک مهمانی که به آخر می رسد و تو به حال خود رها می شوی چرا غمگینی ؟ این رسم زندگیست پس تنها آوازبخوان
چه عاشقانه