قسم
به قلم
چه روزگار به کامم آید و
چه چرخَدَم لیل و نهار فرسنگ ها دور از مُراد
پایدارا خواهد ایستاد
قامت
فریادم خواهد آمد
بلند
که
نخواهَدَم ایستاد از نگاریدنِ افکار
بر صفحه ی بی کرانِ بودن...
بر آسمان سوگند
چنان از آبی ات گویم تا
به خیره نشینی و نظاره گر باشی
توصیفِ بهشتیِ خود را
در کلامی جاوید...
بر تو
سلام و
بر ما
سلامتِ کلام...