هر هفت سین عــید من امسال نام توست
یعنی سکوت خانه پر از ، ازدحام توست
همـراه با هــجوم بهـــــار از چهـار ســو
جانم پُر از طنین طربــــناک گــام توست
تنها نه من، که جمله ی اشیاء خانه مثل من
بـی تاب و بــی قرارِ جواب ســــلام توست
تا کبک مـــــــهربانش از این راه ، کی رسد
این دشت ، کشته مرده ی روز خرام توست
تن را به دست خواب و خماری نمی دهد
این مستِ جاودانه که مدیون جــام توست
بی شام و بی چراغ اگر مرده ، باز هم
چشم انتــــظار طلعت ماه تمام توست
سر می شود هر آینه ”ســارا” بدون تو
سالی که هفت سین بهارش به نام توست