ثبت است بر جریده عالم دوام ما

من دون کیشوتی مضحکم که بجای سرنیزه و کلاه خود مدادی در دست و قابلمه ای بر سر دارد! عکسی به یادگار از من بگیرید من انسان قرن بیست و یکم هستم!

ثبت است بر جریده عالم دوام ما

من دون کیشوتی مضحکم که بجای سرنیزه و کلاه خود مدادی در دست و قابلمه ای بر سر دارد! عکسی به یادگار از من بگیرید من انسان قرن بیست و یکم هستم!

... به عشق تن بدهی

نا گزیزی به عشق تن بدهی

                                                     تن به دلواپسی من بدهی!

با دوچشمان من چه حاجت بود

                                                    دل به چشمان ترکمن بدهی

حلقه کن رنج را به دور تنم

                                                   غم خود را نشد به من بدهی!

خواستی سرزمین من باشی

                                                   در دلت ذره ای وطن بدهی

آمدی تا به این من سرکش

                                                   حال اینگونه زیستن بدهی

کنج آغوش تو وهق هق شب

                                                  دارم از دست.......تا کفن بدهی.

 

نظرات 2 + ارسال نظر
عسل شبرو یکشنبه 13 مرداد‌ماه سال 1392 ساعت 19:39 http://shabro.blogsky.com

سلام
اولاً که یک حرف آدرس وبلاگتونو اشتباه زدید.با هوش و ذکاوت پیدا کردم.ثانیاً تو این روزگار خیلی ها تنها هستند و همین که اقیانوس احساس باقی ماندید، جای شکر داره.از نظرتون متشکرم.باعث دلگرمی است.بازهم بیا.اگر خواستی می تونیم لینک هم باشیم.خبرم کن

عسل شبرو سه‌شنبه 15 مرداد‌ماه سال 1392 ساعت 17:45 http://shabro.blogsky.com

سلام
بسیار متشکر از توجهتون به نوشته هام.اما از اینکه باعث غم شما می شه خوشحال نیستم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد