امام موسی کاظم(ع)

از آن زمان که در دو جهان صبر بوده است

در سینه ملاطفت او غنوده است

نه... صبر، حرف اندکی از لحظه های اوست

صبر و شکیب، او را عمری ستوده است

صبر، آبروی اندک و ناچیز خویش را

در محضر تلمذ او آزموده است

بر خشم، صبر کرد و بر درد صبر کرد

دندان همیشه بر جگر زخم سوده است

باب الحوایجی که دو بازوی خسته را

بر روی دادخواهی هستی گشوده است...

ای مرد! صبر و طاقت بی انتهای تو

از ما قرار و صبر چه آسان ربوده است

عمری سروده ایم شکیب تو را، ولی

این قصه تا همیشه غمی ناسروده است