ثبت است بر جریده عالم دوام ما

من دون کیشوتی مضحکم که بجای سرنیزه و کلاه خود مدادی در دست و قابلمه ای بر سر دارد! عکسی به یادگار از من بگیرید من انسان قرن بیست و یکم هستم!

ثبت است بر جریده عالم دوام ما

من دون کیشوتی مضحکم که بجای سرنیزه و کلاه خود مدادی در دست و قابلمه ای بر سر دارد! عکسی به یادگار از من بگیرید من انسان قرن بیست و یکم هستم!

...!!!

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بیا بازی کنیم !
تو چشم بذار من قایم میشم ...
قول میدم جوری قایم شم که هیچ وقت پیدام نکنی


من خیلی وقته رفتم تا تو پیدام نکنی ... از وقتی رفتم خودمم خودمو بین کوچه های تنهایی گم کردم...

نظرات 2 + ارسال نظر
الیا دوشنبه 24 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 17:45

در مورد این پست فقط می تونم بگم:
گرچه خیلی سخته کسی نباشه که بخواد پیدات کنه ولی
کاش همدیگر را پیدا نمی کردیم تا بخواهیم برای رهایی از هم مجبور شویم قایم شویم اینگونه می گفتیم جدایی بین ما فاصله انداخته نه خواست خودمان...

قسمت آخر نظرتونو قبول دارم اما همه چی به خودمون بر می گرده هرطور که عمل کنیم همونطور نتیجه می بینیم.

رها دوشنبه 1 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 12:20 http://rahimiraha.blogfa.com

حالا که بزرگ شدم فهمیدم
بازی قایم موشک همان تمرین جدایی آدمهاست

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد