آخرین آرزوی من باش

شبانه هایی

که برای پر کردن حجم بی تو ام

به دیوار چسبانده ام

شبیه آلزایمری که

یاد من تورا گرفته است

فقط درد ست

درمان هر دو

برگشتنی ست که تو را

به یاد من اندازدو

مرا از یاد شبانه

به لمس طلوع تو

به اندازه به آغوش کشیدن صبح

امیدی ندارم

تو بیا و 

آخرین آرزوی من باش

... 

و تقدیم تو باد...