ثبت است بر جریده عالم دوام ما

من دون کیشوتی مضحکم که بجای سرنیزه و کلاه خود مدادی در دست و قابلمه ای بر سر دارد! عکسی به یادگار از من بگیرید من انسان قرن بیست و یکم هستم!

ثبت است بر جریده عالم دوام ما

من دون کیشوتی مضحکم که بجای سرنیزه و کلاه خود مدادی در دست و قابلمه ای بر سر دارد! عکسی به یادگار از من بگیرید من انسان قرن بیست و یکم هستم!

بهار


ای بهار، 

ای رفیق سالهای دور 

ای عزیز خانه های سوت و کور  

                                     باز، آمدی؟  

 

خبر، چه داری از خدا؟؟ 

از بسیط آنهمه بساط روبرا؟ 

 

بیا...بیا... 

عزیز روزهای دید و بازدید 

امید شاخه های پیر و نا امید 

 

بیا که چند روز هم شده 

       از طلوع باغهای روشنت 

                               ز یادمان رود

                                       غروب تلخ آنهمه سهی صنوبر به خاک رفته را... 

 

بیا خوش آمدی 

بهار بی سرود داغدیده ها... 

 

                بیـــا، 

                        خــوش آمــدی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد