سخته حرفم رسیده وقت رفتن
گذشت اون روزا تو حرفا بودی حرف أول
حس می کردم أخیرا حرفات با خراشه
اونجا بود که فهمیدم این قصه آخراشه
وقت رفتنه وقت دفن قلبمه
و خودت می دونی تمومه الکی جو نده
حرف های تلخت هم که نمک زخممه
و تنها دلخوشیم به قلم دستمه
و باز منم و حسرت اینکه دوباره تنهام
و از خدا حالا می خوام من دو بال پرواز
می دونی چند بار گفتم که تو مال من باش؟؟؟
بگذریم دیگه زدستم در رفته شمار دردام
تو که می دونستی من تکیه گاه محکمتم
بگو با من دیگه چرا آخه نوکرتم؟؟؟
دست از طلب ندارم تا کام من براید یا تن ر سد به جانان یا جان ز تن بر اید
تکیه گاه محکم برای خودتونم باشید تا اینقدر سخت نگذره
همیشه احتیاج ب تکیه گاه دارم و خواهم داشت
یار عشقینده حسرت ده گالان، اولمز
اما و اگر تانیماز
چوله، بیابانا ووروب
اوزونن خبری اولماز
بیلمز هاردان گلدی، هارا گدی
اله اونو بیلرعشق یولوندا، دغل اولماز