ثبت است بر جریده عالم دوام ما
من دون کیشوتی مضحکم که بجای سرنیزه و کلاه خود مدادی در دست و قابلمه ای بر سر دارد! عکسی به یادگار از من بگیرید من انسان قرن بیست و یکم هستم!ثبت است بر جریده عالم دوام ما
من دون کیشوتی مضحکم که بجای سرنیزه و کلاه خود مدادی در دست و قابلمه ای بر سر دارد! عکسی به یادگار از من بگیرید من انسان قرن بیست و یکم هستم!پای آن سرو روان...
آه ِ من ..
غصه ام که میشد...
اشکم که میریخت ..
دلم که می شکست..
باران می بارید ..
دور درخت کهن سال 7 بار طواف می کردم و می خندیدم و فراموش می کردم ...
چه عشق بازی هایی که ...
حالا نه دلی است ...نه بارانی هست و نه درختی و نه شبنمی...
غصه ام که می گیرد : می گویم : صبر کن ...صبر کن ...صبر کن ...باز هم خدا تو را خواهد بوسید ...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد