دانه و برف

دانه به یک ریشه گفت :
 فصل زمستان شده
 خانۀ تاریک من
 یخ زده ، ویران شده
 در دل این خاک سرد
 دلم پریشان شده
 ریشه به آن دانه گفت:
 گریه نکن زار زار
 یک دوسه ماه دیگر
باز بکش انتظار
می دهد این برف و یخ
 مژدۀ فصل بهار