دانلود رقص باله های ایرانی

بروایتی باله قبل از انقلاب روسیه بوسیله روس‌ها در ایران بروی صحنه برده شده‌است.اما این رشته هنری از دهه ۱۹۲۰ میلادی به بعد بوسیله "سرکیس جانبازیان" ، "مادام کرنلی" و "مادام یلنا آودیسیان" در ایران پا گرفت.
در طول دهه‌های ۱۹۳۰، ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی نوعی از رقص ایرانی شامل حرکات برگرفته شده از رقص ساسانی یا عربی، فولکلر و رقص‌های دوران قاجار بوجود آمد که بیشتر در محفل‌های خصوصی و بصورت تکنفره و فی البداهه اجراء می‌شد. این نوع از رقص بخاطر خصوصاً توسعه و محبوب شدن سینمای تجاری ایران شناخته و همه گیر شد و زمینه بوجود آمدن ژانرهای مختلف رقص ایرانی را مثل "روحوضی" ، "مطربی" ، "باباکرم" ، "تهرونی" و "شاطری" را فراهم کرد. اگر همت و نوع آوری تعدادی از کارشناسان و رقصپردازان ایرانی و غیر ایرانی مانند "آنتونی شی" و "جمال" (هنرمند رقص پرداز، نقاش و معمار ایرانی خسرو جمالی مشهور به جمال ) در سال‌های بعد نبود، این رقص‌ها بکلی فاقد ارزش هنری و از لحاظ تکنیکی بسیار فقیر و از منظر حرفه‌ای یک سرگرمی مبتذل و عامیانه محسوب می‌شدند.
گونه دیگری از رقص‌های ایرانی نیز در این دوران با توجه و تکیه بیشتری بروی تکنولوژی رقص باب شد که "رقص سنتی ایرانی" نام گرفت و تلفیقی است از رقص‌های فولکلور ایرانی و رقص‌های درباری دوران قاجار که همراه با موسیقی سنتی ایرانی اجراء می‌شود. اطلاق اصطلاح رقص سنتی ایرانی و یا رقص ملی ایران به اینگونه از رقص در میان کارشناسان و محققان رقص ایرانی هنوز پذیرفته نیست.

اولین سازمان حرفه‌ای رقص در ایران که ترکیبی از حرکات باله، رقص سنتی ایرانی و فولکلور را ارائه می‌کرد به نام Revival of Ancient Iranian Arts در دهه ۱۹۴۰ میلادی بوجود آمد و برای اجرای برنامه به ترکیه، یونان، ایتالیا، لبنان، هند و... سفر کرد.این گروه تا سال ۱۹۵۳ فعالیت می‌کرد. در سال ۱۹۵۸ و تحت حمایت وزارت فرهنگ و هنر یک گروه جدید بنام گروه ملی موسیقی، آواز و رقص فولکلر با مدیریت نژاد احمد زاده راه اندازی شد که تا دهه ۱۹۶۰ میلادی فعال بود و در شوروی، ژاپن، کانادا، کشورهای بلوک شرق و خاور نزدیک برنامه اجرا کرد.در طول دهه ۱۹۶۰ وزارت فرهنگ و هنر ایران با الهام از کشورهای اروپائی تصمیم به ایجاد یک کمپانی باله در سطح ملی گرفت. برای این منظور تعدادی از فعالین این رشته در ایران را برای گذراندن دوره‌های آموزش مدیریت فرهنگی و یا بازدید از تالارهای اپرا به اروپا و آمریکا فرستاد و از تعدادی کارشناسان خارجی برای کمک به پایه ریزی باله و اپرای ملی ایران و گشایش تالار رودکی دعوت کرد. مادام نینت دو ولوآ که بعداً مسبب پایه کذاری کمپانی‌های باله ملی در چند کشور دیگر خاورمیانه مثل ترکیه و مصر شد به دعوت وزارت فرهنگ و هنر به ایران آمد. بدین ترتیب سازمان باله ملی ایران در سال ۱۹۶۷ در تالار رودکی تهران گشایش یافت که در طول سال‌های بعد به یکی از معتبرترین و در سطح بین‌المللی شناخته شده‌ترین سازمان‌های هنری ایران تبدیل شد.


این سازمان در طول ۱۲ سال فعالیت خود و با تعداد ۴۶ رقصندهٔ عضو ثابت و تعداد دیگری رقصنده میهمان تا وقوع انقلاب ۱۳۵۷ آثار متعددی از رپرتوار کلاسیک و مدرن باله را بروی صحنه برد. صحنه تالار رودکی تهران، هم بجهت سطح بالای تولیدات و هم بخاطر امکانات ویژه تکنیکی صحنه، در تمام خاورمیانه جایگاه ویژه‌ای برای اجرای برنامه هنرمندان بین‌المللی باله و اپرا یافت. رودلف نوریف و مارگوت فونتین برای اجرای برنامه به ایران آمدند. بیرگیت کولبرگ، الوین ایلی، مارتا گراهام و موریس بژار آثار خود را در تالار رودکی بروی صحنه بردند و برای باله ملی ایران باله‌های اختصاصی تولید کردند. برگزاری جشنواره‌های مختلف مثل جشن هنر شیراز در خارج از پایتخت در طول دهه ۱۹۷۰ هنر باله و رقص را به قشر وسیع تری از ایرانیان معرفی کرد. بیش از نیمی از رقصندگان و فعالین سازمان باله ملی ایران غیر ایرانی و از ملیت‌های مختلف بودند که به مرور زمان از کشورهای دیگر، بالاخص اروپائی، جذب این گروه شدند. در کنار فعالیت‌های تولیدی سازمان باله ملی ایران ،هنرستان باله نیز راه اندازی شد . سیستم نوین و مدرن آموزش باله بوسیله "پرویز کلانتری" در مراکز آموزش دولتی باله در ایران نهادینه شد. رپرتوار باله سازمان عمدتاً شامل آثار غربی باله مثل "دریاچه قو" ، "زیبای خفته" ، "فندق شکن" و "ژیسل" می‌شد ولی به مرور آثار جدیدی با الهام از تاریخ و فرهنگ ایران تولید شد مثل:
باله بیژن و منیژه : ساخته حسین دهلوی
سیمرغ : ساخته لوریس چکناوریان
افسانه آفرینش : ساخته ملیک اصلانیان
شهرزاد ساخته امین الله آندره حسین
و....

نمونه ای از رقص باله ایرانی

فرمت 3gp وحجم 11مگابایت
DOWNLOAD